ARAF

Çok güzel anıların vardı
Hiç yaşamadığın.
Koklamaya çekindiğin
Solmuş çiçeklerin.
Ve büyük aşkların oldu 
Sadece senin bildiğin.

Tavan arasına saklı,
His kokulu hayallerin.
Mum ışığında bile
Boynu bükük gölgenin
Sevinçlerin yabancı,
Hüznün kendin.

Büyüdün...
Saniye gibi geçti günlerin.
Cebinde, babadan kalma tesbihin.
Yoksa annenin çorbası mıydı özlediğin?
Ah! O elleri bir kere daha öpebilseydin.
O eller ki;
Haritası çizilmiş sanki memleketin.